سرویس فرهنگی یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد به دنیا معرفی شده است

یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا "قصیده "

.در ستایش میرمیران:

بــر کـسـانـی کـه بــبـیـنـنـد بـه روی تـو هـلـال/

عـید بـاشـد همـه روز و همه مـاه وهمه سـال

" را در ادامه می خوانید: روحش شاد

در ستایش میرمیران

بــر کـسـانـی کـه بــبـیـنـنـد بـه روی تـو هـلـال	عـید بـاشـد همـه روز و همه مـاه وهمه سـال
مــیـرمــیـران کــه بــود طــلــعــت فــرخــنـده او	صــبــح عــیـدی کـه شــدآفــاق از او فـرخ فـال
گــر بـــه انــدازه قــدر تـــو و صـــدر تـــو زیــنــد	کــس در ایـوان تــو بــرنـگــذرد از صــف نــعــال
بـسـکـه انصـاف تـو بـرتـافـتـه سـرپـنـجـه ظـلـم	عــبــث مـحــض نـمـایـنـد پــلـنـگــان چــنـگــال
قــهـرت آنـجــا کـه کـنـد زلـزلـه تــفــرقــه عــام	حــفـظ جــمـعـیـت اجــزا نـکـنـد طـبــع جــبــال
عـزمـت آنجـا کـه شـده در مـدد نـاصـیه صـلـب	ریـشــه در آهــن و فــولــاد فــرو بــرده نــهــال
مـی شـود کـور حـسـود تـو و درمـانش نیسـت	کـه مـصــون اســت کـمـال تــو ز آســیـب زوال
دایـم از نـیـر تـابـنـده بـه سـمـت الـرأس اسـت	گو بـه سوراخ نشین شب پـره ، کوتـه کن بـال
گـرنـه هـم لـطـف تـو بــاشـد سـپــر جـان عـدو	ســایــه بــا تــیــغ رود خــصــم تــرا در دنــبــال
مـور از تـشـت بـرون آید و این مـمـکـن نـیسـت	کــاخــتــر تــیــره خــصــمــت بــدر آیــد زو بــال
دیـده بــخــت بــدانـدیـش تــو از گــردش چــرخ	چـون بـبـیند رخ مقـصـود کـه امـریسـت مـحـال
چــاره بـــاصــره اعــمــی فــطــری چــه کــنــد	گر چـه در صـنعـت خـود موی شـکـافـد کـحـال
گـر بـه خـون ریـخـتـن خـصـم تـو فـتـوا طـلـبـنـد	خــونـش آواز بــرآرد کـه حــلـال اســت حــلـال
فــلــک ثــابــت از آنـســوی زمـان تــازد رخــش	از سـمـنـد تــو اگـر کـسـب کـنـد اسـتــعـجــال
رایـت ار ســرمـه کــش دیـده انـدیـشــه شــود	در شــب تـــار تــوان دیــد پـــی پـــای خــیــال
صــیـت آســایـش عــدل تــو بــرانـگــیـزدشــان	کـز مـضـیـق رحــم آیـنـد ســوی مـهـد اطـفـال
دسـت انـصـاف تــو آن کـرد کـه در پــای حـمـام	حــلـقـه دیـده بــاز اسـت چــو زریـن خــلـخــال
گــر کــنــد خــصــم تــو در آیـنـه آن روی کــریـه	از رخــش در پــس آیــیــنــه گــریــزد تــمــثــال
جـودت از بــلـعـجـبـیـهـا شـده مـغـنـاطـیـسـی	که کشد جذبـه اش از کام و زبـان حرف سؤال
هیچ حـرف طـمع از دل بـه سـوی لب نشـتـاف	کـش سـد آری و بـلـی از تـو نکـرد اسـتـقـبـال
داورا از مــــدد فــــیـــض و ثــــنـــای تــــو مـــرا	خـاطـری هسـت چـو بـحـری ز گـهـر مـالـامـال
نـرسـد جـز تـو بـه کـس گـوهری از خـاطـر مـن	کــرده ام وقــف تــو ایـن بــحــر لـبــالـب ز زلـال
مـعــدن طــبــع مـرا کــرد پــر از جــوهـر خــاص	پــرتــو تــربــیـت عــام تــو خــورشــیـد مــثــال
این جـواهـر نـه مـتـاعـیسـت کـه هر جـا یابـنـد	هـمـه دانـنـد کــه نـادر بــود ایـن طــرز مــقــال
سـخـن من نه ز جـنس سـخـن مدعـی اسـت	که بود بر سر کو سد سد ازین سنگ و سفال
وحشی اینجا چو رسیدی به همین قطع نمای	کـه چـو مـمـدوح تـو تـمییز کـند نقـص و کـمـال
تــا مــقــرر بــود ایــن وضــع بــه تــاریــخ عــرب	کـــه بـــود عـــیــد صـــیـــام اول مـــاه شـــوال
بــر تــو ای قـبــلـه احــرار عـرب تــا بــه عـجــم	عـید بـاشـد همه روز و همه مـاه و همه سـال